Akşam saatleri şairin ANKARA'YA bakışı
Bu ne bavullar, valizler deme, hayırdır
Eryaman istasyonundan trenin çıkışı
Güneşin batışına yakındır...
Yaklaşırken ondokuz sıfırsekiz hızlı treni
Hem sağlığınız elvermez biryandan
Bir yandan geçim sıkıntısı alır bitirir
İş ararken teklifler yağar her yandan
Gelecek korkusu herşeyi yitirir...
Güç te olsa çalışırsın apar topar
Resimlerine bakarken hızlanır yüreğim
Telefondaki
Kısık, genizden gelen bir ses tonu
Üzüntülere düşüncelere bırakır beni.
Mavi mavi çiçekler açılırdı
Babam bisikletle gelirdi eve işten
Arkasından koşardı köpeği COLİ
Her ikisi de yok, geçti iş işten
Çalsın artık o bitmeyen senfoni...
Gözlerimin önünden geçer çocukluğum
Duyuru yapıldı sosyal medyadan habire
Koşacağız dedik bayraklarla Anıtkabire
Bekleyince üzüldük, baya verdik fire
GÖNÜLDEN BAĞLI OLANLAR KOŞTU GELDİ...
Kutlamalarda bir ahenk vardı, tablo şahane
Sen yok musun sen
Bilinmeyen bir zamanın
Korkuları işlerken yüreklerine
Bilinmeyen benlere
Dokunuyorsun...
Eldere'nin üç-beş adım ötesinde
Güzellikler yatmış bekliyor pusuda.
Keşfe hazır bir çok cevher bünyesinde
Anımsanan, özlenen incesu'da...
İncesu, ısparta Keçiborlu'da bir belde
Şimdi su kenarında ufak bir ateş
Közde balık
Sofrada peynir, turşu
Kavun, kuruyemiş
Hafif bir müzik
Ve bitmeyen bir muhabbet
En sevdigim renktir mavi
Sadece denizlerde gökyüzünde değil
Her yerde.
Ondan alırım olanca gücü
Oldukça ben de var olurum.
Yeşillikleri bertaraf etmeden severim.
Çırpınışlar, düşler ve sevgi,
Bunlar seninle olduğu sürece var
Kim ne yapabilir sana
Sadece birazcık endişe duyarsın
Birazcık düş
Ama sonsuz bir sevgi..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!