Selamî Atan Şiirleri - Şair Selamî Atan

‘‘Dank’’ diye düşmüyor Beyninin coğrafyasına İki kelimelik bir satır bile Küfrediyor beynine şair Alıp eline kalemi Geçip karşısına kâğıdın Bakıyor boş boş Kâğıt boş Kalem mürekkepsiz Öylece kalıyor Akreple yelkovan dans ederken yanı başında Oturup iki satır yazmak Zor geliyor ‘‘Dank’’ diye düşüyor Yüreğinin coğrafyasına Birkaç sayfalık şiir Şükrediyor Tanrı’ya şair Alıp eline kâğıdı Geçip masanın başına Okuyor hoş hoş Kâğıt küfür Şiir küfür Öylece kalıyor Akreple yelkovan dansı terk ederken yanı başında Oturup iki sayfa küfür yazmak Zor gelmiyor

Sen beter aşklarımın ötesi Ablukaya alınmış gözlerinde kendimi göremediğim Sevdam Davam Sol yanımdaki sancım… Sen sırılsıklam güz yağmuru altında yanağında illegal bir öpücük sıcaklığı firari gecelere özlem duyan hudutsuz acılarımın membası… Sen ecdadına küfrü bastığım olur olmaz vakitlerde oysa ‘aferin’siz bir çocuk küskünlüğü benimkisi- Üç-beş nöbeti şiirlerde adına rastladığım Filintası kayıp bir çoban çaresizliği azıcık Gülüşünde gül(le) ler açan İhanetim Kırgınlığım Sol yanımdaki hançerim Sen heybesinden yılanlar devşirdiğim Yüreğin her daim ihtilal arifesi Mehtaplarda ellerine susadığım Sensizliğim Sessizliğim Sol yanımdaki suskunluğum Sen pastörize bir şehrin ücra sokaklarında Saçlarında bir başkasına ait parmak izleri Sehpasını ellerimle çektiğim sevdamın celladı Ötesi yalan, hurda bir aşkın sahibisin.