SUYA BAKTIKÇA İÇİ RAHATLIYAN BİR BEN MİYİM KUDRET SAHİBİ OLAN RABBİM SEN NE YÜCESİN.
HEPSİNE İNİŞ GİDİŞ VE ÇIKIŞ YOLU YAPMIŞSIN SEN NE YÜCESİN.
SUYU KAYALARDAN DAĞLARDAN OVALARDAN ENGİN ENGEBELİ YERLERDEN TOPRAĞIN ALTINDAN BİLE GETİREN VE BİZLERE İKRAMINI EKSİK ETMEYEN SENSİN.
SULARIN HER GEÇİŞ YERİNDE BİR HİKMET BİR SIR SAKLIYOR SÖYLE BANA EY YÜCE RABBİM HANGİ KULUN SENİ SEVMEZ.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta