Seksenime Bir Kaldı Şiiri - Nevzat Dağlı

Yetmiş dokuza girdim, seksenime bir kaldı,
Zaman bir tuhaflaştı her bela görülüyor.
Muktedirler ustaca her yere korku saldı,
Her geçen gün daha çok sinirler geriliyor.

Hırsızdan, uğursuzdan itirafçı çıkıyor,
Yalanla, iftirayla yiğitleri yakıyor.
Adalet bu işlere bilmem nasıl bakıyor,
Vicdanlardan uzakta kalemler kırılıyor.

Yandaş olan suçlunun suçları saklanıyor,
Zemzemle yıkanıyor, bir güzel paklanıyor;
Mahkeme kurulmadan törenle aklanıyor,
Onların hesapları mazlumdan soruluyor.

Yaşam deneyimim var, bilinçli arttı zulüm,
Tanrı’dan hiç korkmuyor işini bilen zalim.
Herkesin endişesi, ‘ne olur benim halim’,
Diyerek olumsuz bir sonuca varılıyor.

Böylesi zamanlarda Atatürk gibi düşün,
Birleşerek korkuyu yenmek olsun ilk işin.
O zaman bollaşacak suyun, ekmeğin, aşın,
Demokrasi gelince yaralar sarılıyor.

Nevzat çocuk demektir, Kemal olmak emeli,
Atatürk’ün fikriyle sağlamlaştı temeli.
Ozanlar gerçekleri halkına söylemeli,
Vatan borcu sınavı böylece veriliyor.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat