Şehrin Gülen Yüzü Şiiri - Seyide Doyran

edebli edebsiz gülüyor
gül yapraklarını savuruyor,
herkese mavi boncuk dağıtıyor,
şehrin gülen yüzü.

arlı arsız konuşuyor,
tas da bal sunuyor,
herkesi sinek sanıyor,
şehrin gülen yüzü.

bilmez ki ne canlar yakıyor,
onun için kimler ağlıyor,
ne zor şartlar da yaşıyor
şehrin gülün yüzü.

gülen yüzünü gösteriyor cümle aleme,
karanlıklarını saklıyor derinliklerinde...
o da gülen yüzüyle durmaz ağlıyor,
şehrin gülen yüzü.

yalandan,yüzsüzden bıkmış,
can yakanlardan tih getirmiş,
şehrin gülen yüzü....

ŞEHİRLER BÜYÜDÜKÇE GÜLEN YÜZÜ
KARŞIDAN KANDIRIYOR HERKESİ.