Şehrin çocuğu Şiiri - İsmail Kocakaplan 2

ŞAHRİN ÇOCUGU
doguşum fatih ,içtigim sarayburnu,kavgalarımı beyazıt bilir.
çamlıcadan izlerim istanbulu
geceleri kız kulesine karşı detleşirim yıldızlarla
beni tanırlar
7 sinde neysem 70 sindede oyum
delice sever;
güneşe dayanır,mum alevine yenik düşerim
kazandıgımda hep kaybettim ben;
kaybettigimde kazandım
ve ben her yandıgımda
kendimi yani istanbulu yakmışım
sen;kendini begenmiş kibirli güzel
elinde bir diploma gözlerin şaşkın
rotasız bir gemi gibi her dalgaya yenik düşüyorsun
bir anda parlayıp sönen yıdızlar gibi kayıyorsun
beni tanırlar;
yıllanmış şarap gibi
acıyı sevdayı ihaneti dokumuşum
beyoglunu kaç kere yakmışımdır
azraille benim dansım
hep şehre meydan okumuşum
sultan ahmet cami tanır beni
her kaçışım onadır
kaç kere sevmişim kaç ihanet saklar bu beden
dost bildigimden yemişim sırtıma hançeri
sen;hayatın ortasına atılmış güzel
o kadar acemisinki o kadar yanlız
elinde bir diploma
hayata sunuyorsun
ne hayat okuya biliyor
ne sen hayatı
bizi böyle basit görme ey güzel
biz istanbulu okumuşuz
içmişiz her türlüsünü acının
anlamadın beni
zaten anlayamazsınki
sen beni bırak;
yol al istanbulun puslu sokaklarına
korkma seni korurum
çünkü ben istanbulum