Şehriban'ın Sevdası Şiiri - Hüseyin Turhal

Şehirden bir güzel geldi köyüme,
Güneş doğdu sandım, bakıp yüzüne.
Adı Şehriban, düştü gönlüme,
Yüreğimde bir neş'e, söz olur durur.

Sanki bir melekmiş, gökten inmiş de,
Gözleri yıldızdan, nur varmış tende.
Onu görmeyince, yaşanmaz bu dem de,
Gönlümde açılmaz yaz olur durur.

Saçları beline dökülür ince,
Gülüşüyle bahar gelir, bilince.
Onu andım mı, her gece, her günce,
Dilimde bir tatlı, tuz olur durur.

Aşkı bir fermanmış, boyun eğmişim,
Yolunda her çileye göğüs germişim.
Ona ulaşmaya canımı vermişim,
Gönlümde sönmeyen köz olur durur.

Aşık TURHAL der ki: Ey nazlı yârim,
Sana adadım ben bu ömrüm, varım.
Sensiz geçen günler bir amansız kâr,
Hasretin içimde hız olur durur.