Tez duyulmuş haberin,analar ağlar
Kundakta bebeğin..resmine kanar
Yine vurulmuş yiğidim! .içim yanar.
Tutsam da yasını..yas neye yarar..
Hain kurşunlara kurban gidenlerim..
Mehmetim/Ahmetim,daha kimlerim
Bahara varmadan..kışta kalanlarım
Destan yazsam da..yas neye yarar..
Anaların feryadını anlayabilir miyim?
Yüreğin kor ateşini..bilebilir miyim?
''Sen şehit anasısın''diyebilir miyim?
Desem de/tesellide söz neye yarar..
Şehidim! sesimi versem/duyar mısın?
Haykırsak milletçe/bizleri anlar mısın?
Helal eyleyip hakkını/selam alır mısın?
Ya da/der misin? ''bu ses neye yarar''
Veda edemediğim,sevgili askerimsin!
Sen Şehidim! .sen doyamadığımızsın!
Özlenen bir can..binlerce canımızsın.!
Tarihe yazsak adını..yazı neye yarar..
Kayıt Tarihi : 28.1.2007 14:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir şehidin! .. Binlerce şehidin! .. Şehit annelerinin! . Acılarını yürekten paylaşıyor... Şehitlerimizi rahmetle anıyoruz.. 'çok güzel bir şiir yazmışsınız ben bir şehit sözlüsü olarak gözyaşları içinde okudum..yüreginize saglık..' Rumuz: pınarmevlüt

Ali Can’ım sanmayın ki öldü sanılır.
Şehitler şehidi Ali Can ölmezmiş.
Buna inanmayan gafil yanılır.
Bilir misin şehitlik şerbetini içen ölmezmiş
Doluca’da yaktığı hiçbir zaman sönmezmiş
ÇELİK’imse senin özden öz gardaşındır.
Rıdvan Hoca ,Senem Ayşe şehitlik yoldaşındır.
Cennetteki melekler inan senin sırdaşındır
Bilir misin şehitlik şerbetini içen ölmezmiş
Doluca’da yaktığı hiçbir zaman sönmezmiş
Sütçü İmam bu oyunu görmüştü.
Bir kurşunla Fransız’ı sermişti.
Ali CAN’lar bizler için ölmüştü.
Bilir misin şehitlik şerbetini içen ölmezmiş
Doluca’da yaktığı hiçbir zaman sönmezmiş
Yüreğimin ateşi kor oldukça oluyor
Şehitleri duydukça hiç durmadan yanıyor
ÇELİK’imin sözleri şiirine yansıyor.
Bilir misin şehitlik şerbetini içen ölmezmiş
Doluca’da yaktığı hiçbir zaman sönmezmiş.
Sıcak bir yuva mutluluk muradıydı.
Sevdiğinin hayali kalbindeki yeriydi.
O hayali söndüren acep kimin İTİYDİ.
Bilir misin şehitlik şerbetini içen ölmezmiş.
Doluca’da yaktığı hiçbir zaman sönmezmiş
Maraş’ının onuru, anasının yavrusuydu
Her zaman her yerde babasının koluydu
O kolunu kestiler acep neyin sonuydu.
Bilir misin şehitlik şerbetini içen ölmezmiş
Doluca’da yaktığı hiçbir zaman sönmezmiş
O, tomurcuk gülümdü, bu gülüme kıydılar.
Şu gencecik yaşında al bayrağa sardılar.
Bizi bize düşüren öldüğünü sandılar.
Bilir misin şehitlik şerbetini içen ölmezmiş
Doluca’da yaktığı hiçbir zaman sönmezmiş
On beş gün kala rütbeyi aldı.
Bu ne onurlu ve şerefli bir şandı
O güzel rütbeyle Allah’a vardı.
Bilir misin şehitlik şerbetini içen ölmezmiş
Doluca’da yaktığı hiçbir zaman sönmezmiş
Vatan için bayrak için hiç tereddüt etmedi.
El uzatana uzattı kalleşçe hiç sıkmadı.
Soysuzlarla bir an bile savaşmaktan yılmadı.
Bilir misin şehitlik şerbetini içen ölmezmiş
Doluca’da yaktığı hiçbir zaman sönmezmiş
Türkoğlu Türk mertlik sana yakışır
Kahpelikse pkk’ya yakışır
Kürdü ile Türkü birbirine karışır.
Bilir misin şehitlik şerbetini içen ölmezmiş
Doluca’da yaktığı hiçbir zaman sönmezmiş
ÇELİK’im de ağlıyor bir şehidim gelince
Buna yürek dayanır mı o şehidi görünce
Öldüğünü sanırlar bu tabuta girince
Bilir misin şehitlik şerbetini içen ölmezmiş
Doluca’da yaktığı hiçbir zaman sönmezmiş
Bilir misin şehitlik şerbetini içen ölmezmiş
Doluca’da yaktığı hiçbir zaman sönmezmiş
15/01/2012
PAZAR
MEHMET ÇELİK
İMARLI KÖPEĞİ
Ne ant içmiştim bu dünyaya gelince.
Şehit Mehmet’imin vücudunu görünce.
İmralı İmralı köpeği bir elime geçince.
O yağlı urganla asmaz mıyım BEYLER.
Şehidimin anası saçın başın yolarken.
O minicik yavrusu naşına bakarken.
Milletimin gözyaşı bir damlacık durmazken.
O yağlı urganla asmaz mıyım BEYLER.
Maraş’taki Beyoğlu şehidini gömmeden.
Beyoğlunun gözyaşı o toprağa düşmeden.
Bencileyin bu dünyadan göçmeden.
O yağlı urganla asmazmıyım BEYLER.
ULAN APO ULAN APO bu kellene ant içtim.
Senin gibi bir PİÇİN kefenini ben biçtim.
O da yetmez o da yetmez urganına ben seçtim.
O yağlı urganla asmaz mıyım BEYLER.
MEHMET ÇELİK
17/07/2006
TÜM YORUMLAR (35)