Şehir ve çocuk Şiiri - Salih Koca

Ölüm döşeğinde sinyaller veriyor şehir
Kuyumcular altınlarını bağışlıyor bir habere
Sevginin bu atmosferde yaşayamaması sır değil
Kendini kendinden arındırırken şehir
Bir çocuk böyle zamanlarda yazılacak sokak kitabına
Adresini yanlış vermekten son anda vazgeçiyor.

Bir çöküşün içinde, özenle inşa edilen yaşamın yıkıcıları
Eski filmlerdeki arka planda hükmeden duruşlarıyla yanıltıyorlar
Şimdi sadece bir çocuğun hayalinde yaşayabilecekler,
Medeniyetin kalıntısı betonları cezaevi yapımında kullanmış olanlar,
Bir masalcının ortaya çıkmasıyla rahatlayacaklar.

Gözlerime bakma pencerelerinden, kapılarından, askeri yapılarından,
Muhatabın ben değilim, karar veren ben olsam da, senin kadar temizim
Yıkılan her şey ancak bir çocuğun dikkatini çekebilmişti, hatırlarsan
Sokaklarını yeniden yapacağız, bir kadının bedenindeki kıvrımlar tadında
Askerini, polisini, mühür basıp para alan muhtarını sana yeniden vereceğiz
Bir şartla; seni sevgi diktatörlüğünde yaşamaya mahkûm edeceğiz.