şehir gülü....
kır çiçeklerine benzemez....
kokusu bir hoş kendi bir hoş....
gökkuşağı gibi bezemiş rengini....
dokusu bir hoş kendi bir hoş....
hali tavrı yürüyüşü özelim sanıyor....
burnu bir karış havada güzelim sanıyor.....
taverna ışığı gibi renk renk yanıyor.....
bakışı bir hoş kendi bir hoş....
giyimi kuşamı hayası sıyrılmış.....
kendi hemcinslerinden ayrılmış....
kainatın özeti resmen duyrulmuş....
nakışı bir hoş kendi bir hoş....
menekşenin moru papatyanın sarısı.....
baharın özeti sonbaharın yarısı....
peşinde bir düzine yaban arısı....
kaçışı bir hoş kendi bir hoş.....
şehir gülü yazın açar kışın kapanır.....
bakışlardan değil çorabı kaçsa utanır.....
patneri asansördeki kokusundan tanır....
yazı kışı bir hoş kendi bir hoş....
Erdem Bağcı
Kayıt Tarihi : 26.8.2023 14:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!