Şehidime Ağıt Şiiri - Recep Arar

Mehmedimi coşkuyla gönderdim askere,
Vatan sana emanet,nöbette iyi bekle,
İki damla yaş ile uğurlandı güle güle,
Benim Mehmedim, canım Ahmedim.

Sevenleri beklerdi onu her an hasretle,
Dedi,mektubunuzu okudum nöbette,
Hasret içinde sevinç, gözden yaş gelmekte,
Benim Mehmedim, canım Ahmedim.

Dağlar taşlar,her gün ona yol oldu,
Lale sümbül menekşe içinde uyudu,
Yeni çıkmış idi sakalı, daha toyudu,
Benim Mehmedim, canım Ahmedim.

Postacı getirmişti son mektubu,
Okumam yoktu,sevdiceği okudu,
O anda,sanki karşımda durdu,
Benim Mehmedim, canım Ahmedim.

Diyordiki ana hakkını helal et bana,
Bu âlemde,ne sana doydum,nede vatana,
Selam söyleyin yerdekinden gökte uçana,
Benim Mehmedim, canım Ahmedim.

Sanki düştü içerime bir ateş o an,
Dizlerim çözüldü, bedenimden çıktı can,
Gözlerimden yaş aktı, içerimden kan,
Benim Mehmedim, canım Ahmedim.

Bir an gece baskınıyla uyanmışlar,
Hainler yavrumu roketlerle vurmuşlar,
Arkadaşlarıyla o an,oracıkta şehit olmuşlar,
Benim Mehmedim, canım Ahmedim.

Annesi dedi, Şehit haberi öğlen ulaştı bana,
İçime doğmuştu, sanki,dünya yıkıldı başıma,
Tabutlar sıra sıra,sarılmıştı şanlı bayrağıma,
Benim Mehmedim, canım Ahmedim.

Koşarak sarıldım kuzumun tabutuna,
Yüreğe köz düşmüş, can dayanırmıydı buna,
Binlerce can kurban olsun yavrum bu vatana,
Benim Mehmedim, canım Ahmedim.

Van,sana hakkımı helal etmem diyordu analar,
Emanete ihanet ettiniz, akıttınız bunca kanlar
İyisine sözüm yok, bundan ders çıkaranlar anlar,
Benim Mehmedim, canım Ahmedim.

Recep der, Son vedasıydı bu, annesine oğlunun,
Feryatlar dinsin, bu şehitlere fatihalar buyurun,
Allah (cc) ,bu Necip Milleti ayrılıktan korusun,
Benim Mehmedim, canım Ahmedim.

Recep ARAR