Minareden ezan yükselir, gece kan kokar anne,
Bir tabut iner sessizce, bayrak sarılmış bedenine.
Toprağın bağrında şimdi oğlun yatıyor anne,
Sen “Uyandı mı?” dersin hâlâ, kabir taşına eğilerek hüzünle.
Avuçların titriyor, “Üşümesin” diye sarılırsın kefene,
Aldığın son haber gibi, canın düşer dizlerine.
“Benim yavrum üşür, açtır şimdi, kalkın açın tabutu,”
Ama asker tutar kolundan, gözyaşın düşer toprağa usul usul.
Bir eş çöker yanı başına, yastığı kaldı kokunda,
Saçlarına düşen her tel, senin yokluğunla dondu dudağında.
“Gitme ne olur” diyemedi son kez, gururdan, vatan diye,
Şimdi elinde yüzüğün, içi boşalmış bir dua gibi sade.
Bir çocuk uyanır gece, “Babam nerede?” diye sorar,
Oyuncak askerine sarılır, evin kapısına bakar.
Annesi boğar çığlığını, “Uyanmasın” diye yutkunur,
Çünkü gerçek, ufacık bir kalbe ağır gelir, paramparça olur.
Kardeşin susar, fotoğrafına bakıp ağlayamaz bile,
“Birazdan gelir” der içinden, inanmak ister yine.
Ama botlarının çamuru kurumuş kapının önünde,
Ev artık kabristan kadar soğuk, nefesler donar içinde.
Şafak söker dağların ardı, kurşun seslerinden arda kalan,
Gömleğinin cebinde yarım bir mektup: “Anne merak etme, iyiyim” yazan.
Kalemin uçmuş kağıtta, kelimelerin yarım kalmış,
Belki “Seni çok seviyorum” diyecektin… O bile tamam olamamış.
Komutan fısıldar: “Vatan sağ olsun,” ağzı titreyerek,
Ama bir annenin kalbi “Benim oğlum sağ olsun” der içinden ezilerek.
Dualar dolaşır gökyüzüne, melekler bilir bu adı,
Şehidin kanı, bayrağın en kırmızı yerinde saklı.
Toprak ağır, tabut sessiz, her adımda titrer yer,
Bir millet susmuş hâlde, dudaklarından yalnız “Amin” dökülür derin bir keder.
Bayrak öpülür alnına, toprak örtülür üstüne,
Ve bir anne çığlık çığlığa kapanır mezar taşına: “Yavrum kalk, üşüme!” diye.
Geriye kalan her şey sensiz artık eksik,
Çay bardağı, yatağın, tespihin hep seni bekler bitkin.
Rüzgâr bile ismini taşır, taşlar duyar feryadını,
Şehidim kokuyor vatan, hüzün sinmiş her bir karışına.
Ve anne diz çöker sonunda, gözleri semaya dönük,
“Allah’ım dayanma gücü ver, razıyım ama çok büyük bu yük.”
Bir damla yaş düşer, taş bile çatlar bu seste,
Şehidim kokuyor vatan… yüreğimiz gömülü seninle birlikte.
Kayıt Tarihi : 25.10.2025 18:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!