Şehide Ağıt Şiiri - Muttalip Taş

Korkunç bir sessizlik sardı etrafı
Komşular sükutun tutsağı olmuş! .
Birden, dizlerimin çözüldü bağı
Dediler: “Civanın, yavrun vurulmuş! .”

Bir tabut, bir bayrak.. ve sel sel insan
Bir ağıt tutturmuşum mahşere dek
Ne yapsın, ne yapsın? ! ! . Bu garip anan?
Acım; durup durup tazelenecek! ! .

Oğul! . Bir dönülmez sefere çıktın
Bayraklarla gidişinden bel’loldu
Evim-barkım viran, ocağım yıktın
Beş değil on değil, derdim el’loldu! .

Öksüz koydun kuzum, anneni öksüz
Baban, boynu bükük yetimdir şimdi! .
Anan öleydi de kalaydın öksüz,
Hüküm niye böyle tersine döndü? ! .

Bu kabaran ana yüreği yavrum,
Erisin de ıylım ıylım ko aksın! .
Reva mı ay oğul, böyle her bayram,
Gelir diye annen yollara baksın? ! .

Evlendi, bir siyah gelinlik aldık
En mutlu gününde yas tuttu bacın!
O gitti, büsbütün desteksiz kaldık
İçimizden bir gün çıkmıyor acın! ..

Acıları yavrum, yaratan Allah
Her acıya bir tahammül yaratmış.
Şehit olup oğlum, sen buldun felah
Annen yüreğini toprağa atmış! .

Canımdan bir parçaydın, bir dileğim:
Sana kıyan cennet yüzü görmesin.
Bağrıma taş basıp derim ki: Rabbim,
Devlete-Millete zeval vermesin! ..