Seherin Kanadı değdi Kelamıma

Seherin kanadı değdi kelâmıma,
Bir tüy gibi indi, dokundu rüyama.
Sessizliğin içinden süzüldü bir sızı,
Aklımda adınla titredi avazım.

Yaralı bir gül gibi açtım dualara,
Gönlüm, sabahın yele dolan yamaçları.
Söz, suskun bir nehire döndü içimde,
Gözyaşım, kıble bulmuş bir hicret gibi.

Bir nur indi ansızın geceyle sabaha,
Gözlerimde bir kandil yanıyor hâlâ.
İsmini anmadan ettiğim her duâ,
Sana varan en derin izdi kalbimde.

Zamansız bir çağrıydı tenhadan geçen,
Bir kuşun kanadında sevda gizlenen.
Gönlümdeki zikirler sana eğilir,
Her hecede kalbimin sesi belirir.

Bir bakışta söndü nice yıldızlarım,
Küllerimle yazdım gecelere adını.
Açmadı gül, dönmedi menzile yolum,
Ey vuslatın perdesi, neyleyeyim ben?

Ve şimdi…
Seherde susan aşkı, kelâm eyledim sana;
Adını anmasam da, yazıldı duâma.