Aşk hançere benzer deler de geçer
Kalbini bin defa eler de geçer
Aklını başından alır da geçer
Gözün hiçbir şeyi görmez o zaman
Kendini hep sarhoş gibi sanırsın
Senin gözlerinde hayatı buldum
Yüzüne baktıkça huzurla doldum
Yıllardır boş yere ağladım durdum
Geldin mutluluğu getirdin bana
Bir anda silindi tüm çektiklerim
Bir özlem ki beni yakıp, yıkıyor
Bir özlem ki beni iple çekiyor
Bir özlem ki kalbimden kan akıyor
Şiirim anlatır duygularımı
Anlatamam ne yerdeyim, ne gökte
Aşıklar kendini sazıyla tanır
Güzeller kendini nazıyla tanır
Mevsimler kendini yazıyla tanır
Yaz gelmeden bülbül konmaz gülüne
Şairler kendini dizeyle tanır
Gündüz bitip yine akşam olunca
İçime bir hüzün çöküyor benim
Dertler başlangıcı oluyor bende
Ateş ciğerimi yakıyor benim
Birgün huzurluyum bir gün mutsuzum
Açıl gönül kapım huzura aşka
Severek yaşarsan herşey bambaşka
Bu kadar gözyaşı dökmesen keşke
Benim de gülmeye ihtiyacım var
Uzun yıllar hep üzülür ağlardım
Sevgiliden sevgiliye mektup var
Yazmış ki 'Evlendim arama beni'
Ağlaya ağlaya okuduğumda
Dedim ki tuz bastın yarama benim
Sordum ki kendime ne yaptım ona
Ömrüm sana feda olsun sevgilim
Kırıldı kanadım, büküldü belim
Seni benden alan o kara ölüm...
Sensiz ölü gibi yaşıyorum ben
Seninle dağ başı cennetti bana
Tertemiz saf geldik biz anamızdan
Ne zararlar gördük etrafımızdan
Ne hayır gördük ki kanımızdan
Ne acıma kalmış ne duygusallık
Kıskançlık hasetlik gelmiş kullara
İki çocuğuna fedakar olan
İyi bir annedir benim garibim
Tertemiz yürekli can fedakarım
Çok dost canlısıdır benim garibim
Her çileye göğüs germiş bir anne
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!