bin güneş batmış da
karanlığı kalmış gecenin
sevinç bilmez yüzünde.
ne oldu takılıp kaldın
teselli bulamadığın hüzünde.
ümitsizlik yok, karartma enseni
gecenin tahtında imar eden
harabe gönülleri ,
bir bakışıyla dağıtan bütün gam ve kasaveti,
sevgili gibi,
seyret nücumun nurani tasvirini
bırak oyalansın her tutulan
oyuncaklarıyla dünyanın.
seri ilahlar üreten özgür köleler
çılgınca tapınsın.
erteledik zevklerimizi
aldatamaz bizi peşin
bir anına bin seneyi
değişmeyiz ahiretin
Lâ ilâhe dedik
tadına erdik şehadetin.
Kayıt Tarihi : 2.7.2020 12:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!