bir tohum düştü toprağa
gece karanlığında sessizce
önce sıyırdı tüm teçhizatını
sonra feda etti özünü dosta
bir gül düştü kırıldı dalından
bülbül figan etti
en içten ağıtıyla yârine
önce hafifçe soldu kan gibi benzi
sonra rüzgar önünde savruldu göğe
bir yıldız kaydı göklerden
binler yıldız yol vermek için
güneşin aydınlığına
önce tan yeri ağaracak
sonra gündüz
bekleştiler yıldızlar
nöbet nöbet ölümü
bir adam yıkıldı
gökler yıkıldı sanki
tohum gibi gül gibi
yıldızlar gibi
silahını buldular kanla
boyanmış şafakta
silahı kıpkırmızı güller açmıştı
1989
Kayıt Tarihi : 7.3.2011 16:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!