Sefir Şiiri - Mihail Goragor

Ey gökyüzü sırlarını söyle sessizce
Yıldızlar düşer yüreğimden hece hece
Bir rüzgâr ki, çağlardan süzülür usulca
Taşır, bilinmez bir aşkın kucağına
Dağlar susar, yalnızlık konuşur derinden
Gölgeler iner, ruhum kaçar bedenden
Bir nehir ki, çağlar içimde deli divane
Taşırım sevdayı, sonsuzluk bahane
Ey zaman, dur! Bir an bırak yakamı
Kalbimde saklı, yitip giden adını
Bir dize, bir ömür, her bir kelime
Aşıkların selâmıdır dokunma bize
Göğsümde bir bahar, dalında çiçekler
Gözlerimde neşe, ardında gerçekler
Ben ki bir şair, sözle yoğururum kederi
Dünya duymaz ama ben hep aşkın sefiri