Sefilden Hallice Şiiri - Bahar Ceylan

Ah şu rüyalarım yok mu, içimde binbir hatırayı kanatıp yutan...
Uykumda aziz bir dost gibi görünen, lakin
Uyanınca kaşlarını çatan bir düşman edasıyla nefretini savuran
biçare meçhulluğuma.
Ve mutluluğuma keskin bakışlı bir kartal gibi başkaldırıp,
mutsuzluğuma yorgun başlı bir dev gibi boyuna eğen rüyalarım...
Kaçıncıdır bu serinliğine aldandığım ipek kanatlı hülyalarına.
Her seferinde nasıl kaplıyorum
o nâ-hakikat vurdumduymaz bakışlarına.
Rüyaların hülyası budur işte…
Kanarsan afilliğine, hayatı süsleyen inci boncuk;
Gerçeklere varınca, acıyı yutturan zehir zıkkım.
Anlayacağınız,
şu rüyalarım karşısında sefilden hallicedir farkım.