Sefil Ali Şiirleri - Şair Sefil Ali

Gönül arz eyledi düştü yollara
Aşıkların ahu zarı değil mi?
Arz´edip giderim dostun iline
Arz ummanım Seyfe Gölü değil mi?

Nüş edip aşkın badesin içince

Şah-ı Merdan cûşa geldi sırrın aşikâr eyledi
Yağmuru yağdıran menim Ömer diye söyledi
Ol dem de şimşek balkıyıp yedi sema gürledi
Hem sakidir hem bakidir nuru rahmanım Ali

Ömer vardı ol Muhammed katına dedi beyan

Muhabbet çırağın yakan Ali’dir
Aşığım didara pervane gibi
Cümle vücut içre bakan Ali’dir
Aşığım didara pervane gibi

Bağ ve bostan olmuş gülleri Ali

Ne acayip kulun var hey kadir Allah
Boş kervanı salmış yolu bulunmaz
Ben sofuyum diye meydana çıkar
Bir hayır amelde eli bulunmaz

Meydana gelmişte beli bes diyor

Nedir benim ara yerde çektiğim
Günde yüz taş değer dost senin için
Gönül kuşu kalkmış havada döner
Dolanıp döndüğüm dost senin için

Gönlüm endişede gözüm yollarda

Salını salını cemal efendim
Zülfiyin telleri ırandı geldi
Kahi ihsan eder kahi cevreder
Fevziyi gönlümde eğlendi kaldı

Hüsnün gören aşık divane neden

Sevdana düşeli gezmedim hele
Dertli yüreciğim ezildi gitdi
Şefaat kıl ya Muhamrned ya Ali
İşde can cesetden üzüldü gitdi

Kusur mu eksik olur halk olan halktan

Sultan Feyzullah'a ehledim niyaz
Muhabbet mürselin olduğu yerler
Cemalin görünce oldum şaduman
Kırklar ile bade sunduğu yerler

Girdik seyreyledik balım evine

Yer yok iken gök yok iken var idim
Nice makam makam gezdim idi ben
Kandilde nur idim seyreder idim
Nuh ile gemiyi dizdim idi ben

Kün deyince var eyledim alemi

Sabah oldu kutlu günler doğuyor
Yetiş Garip Musa Merdan Ali’ye
İhsan ettiğine nurlar yağıyor
Yetiş Garip Musa Merdan Ali’ye

Sen Ali oğlusun Ali Veli’sin