Sefer Kurt Şiirleri - Şair Sefer Kurt

Emanet bırakıyorum sana
Hayat bir yoldur biliyorsun
Bu yol yokuş ve engebeli
Zorluklar dolu ve engebeli
Karanlıkları aydınlatmak senin elinde
Gönlün ışık tutmalı karanlıklara

Kırmızı gül gördüm bahçe kenarında
Güle sordun benim şu aşkımı
Gül bakın neler dedi bana
Senin aşkın boşuna umutsuz vaka
Arama bir sevgili hiç boşu boşuna
Aşkta mutluluk haram sana

Seninle gülüp oynarken kırlarda
Sev deseydin sevmez miydim
Senin için gözyaşı dökdüğümde
Gül deseydin gülmez miydim

Veda partisi verdiğin gecede

Öyle bağlandım ki kopamıyorum senden
Doyamıyorum sana bebeğim doyamıyorum
Sensiz yaşamak mı hiç düşünemiyorum
Doyamıyorum sana bebeğim doyamıyorum

Sen yokken gözlerim gözlerini arıyor

Canım sevgilim diye başlayan
Mektubunu bekliyorum
Özlemi ve sevgiyi anlatan
Mektubunu bekliyorum

Aşkımızı anlatacak

Bir sevda şarkısı olup geldi dilime
Benim can yoldaşım biriciğim kır çiçeğim
Aşkım her şeyden büyük gönlümse sende
Seni yüreğimde saklıyorum kır çiçeğim

Aşk gemisi bak gelip kıyıya dayandı

Seninle sessiz kalmak bile güzeldi
Sessizliğini özledim bak şimdilerde
Sensiz sanki kimse yok şu evrende
Değişmedi hiçbir şey yıkık kentte
Değişen aşkımız sen ve ben
Muhtacım şimdi oysa

Sabah uyandım
Pencereden baktım
Hava yine güneşli
Karşı ki dağlar aldı gözüme
Giydim spor eşyalarımı
Ve hemen çıktım yola

Geceler yine karanlık
Umut ışıkları parlamıyor
Aşkta yine yanlış adımlar
Umutsuzluğa giden yollar
Bu kez hata benim
Yanlış yolda yanlış zamandayım

Senin için her şey
Yaşıyorsam aşkım için
İşte o sevgi her şeyi yaptırıyor bana
İşte o sevgi cağlar kalbimin derinliklerinde
Ben seviyorum seni ama sen
İki duvar arasında kalmış gibisin