Görmüyor gözlerim, gülmüyor yüzüm,
Tutmuyor ellerim, çalmıyor sazım,
Bitmiyor ayazım, gelmiyor yazım,
Sen bu diyardan gittin gideli.
Yazmıyor kalemim, yazmıyor elim,
peki tamam kabul, tek güzeli sensin dünyanın, dünyamın, ve bir tek senin gülümsemenle doğar güneş, açar çiçek, öter bülbül ve bu ömür...
bu ömür, bir ömür sersem ayaklarına, ezip geçsen, üzüp geçsen, tozu dumana katıp geçsen, ah demem, ah etmem...
ses etmem, susarım, ne saygımdan ne sevgimdendir susmam, susmalarım, dilim durur elim durmaz yazarım, sanadır yazmam...
Pes
Kendini bir şehre ait hissetmemeli insan,
Bir zamana ait,
Bir insana...
Nerede olursak olalım güneş aynı güneş değil mi sanki!
Kaçınılmaz bir son vardı,
Kaçırılmaz bir son.
Kaçı bilmez, bir son vardı,
Kaçı bilmez, bilsen.
Kader dediler, kabul edip,
Uludağın başı göğe ermiş...
Bir parça bulut serpilmiş üzerine...
Mavisi beyaza karışmış göğün...
Yeşili beyaza karışmış dağın...
Terki diyar eyler miydim burdan...
Acısı tazeyken gönlümün bağın...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!