Dünya 3. savaşın eşiğinde,
Namluda, biz varız...
Ucunda umutlarımız,
Benim hayallerim vardı,
bir yerde hata yaptım,
O yerde hala hafızamda,
Derin bir yara,
Merhemi kayıp...
Unutamıyor oldum seni,
Derinlere bürünüyor zihnim
Gidişinle bu acı yakıyor ruhumu...
Merhem kar etmiyor
Can tüttü sönmüyor
Bahtım bak dönmüyor
Yandı yürek, ilaçsızım
Yorgun kaldı can, güçsüzüm
Sen ağlamak Nedir Bilir misin?
Her göz yaşımda,
Kanımın sıcaklığını hissediyorum,
Gecelerim Sabah Ezanına dek
Ağlamakla demleniyor,
Tütüyor içimde Artvin Yusufeli
Gurbet çeken bilir benim derdimi
Artık buluşmamızın vakti geldi
Tutuşsun elleri şimdi halaya
Yusufeli Ata mirası bizlere
Yorgun bir sevdalı.
Masum gülüşlerin
esir aldı ruhumu.
Elim solgun bir resmin
unutmak ne mümkün seni kızıl saçlı, sevgilim.
Akar gider hayat su misali, ben sana vurgun eşsiz bir deli.
Yağmurda Yürümeyi Seviyorum
Seni Anımsatıyor Bana Her Dokunuşuyla
Dudaklarımın Islaklığıyla
Saçlarımı Her Defasında Dağıtışıyla
İçimi Bir Huzurla Titretişiyle
Seni Anımsatıyor Bana Her Dokunuşuyla
Bende Yaşamdan tat almak isterdim
Bosna'da Katliamda ölen olmak isterdim
Her Nefes Alışımda, mazlumlarla olmak isterdim
Filistin'de Can Veren çocuk olmak isterdim.
Gecenin huzurunda uyumak isterdim
Bir solukla, geldim ardından
Hep aklımdasın, dilimdesin
ayrılık hediye zamandan
unutamıyorum selimdesin
gergefe işlenmiş nasırları
Benden esen yel ömür çaldı gitti
Bir uzun soluklu sevdadır adı
Mavi bakışlıdır, kelimeleri
Yazmaya hasretim, yüreğimizi
Eğdi bu garibin hüzünlü başı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!