Sedat Kocabey Şiirleri - Şair Sedat Kocabey

Elbet kışın ardı yazdır,
Hep çiçekler açar kardeş,
Reddedilen dua azdır,
Buda gelir geçer kardeş.

İntizara düşme sakın,

Nefsin tuzağından çıkıp tertemiz kalp ile hakka,
Eğilenlerle bir safa geçmen gerek bu zamanda.
Ömür denen kısa mevsim, kalan ise üç beş Dakka,
Dostun ile düşmanını seçmen gerek bu zamanda.

Mazlumlara siper olup yermelisin zalimleri.

Başımda esiyor kavak yelleri,
Gör çocuk değilim büyüdüm artık,
Benimle ilgilen ellerle değil,
Bir çocuk değilim büyüdüm artık.

Senin aşkın ile yanarım inan,

Bu kusur gübrede toprakta değil
Çalıda gül bitmez sulama boşa
Kendini bilmeze verilmez meyil
Cahile söz yetmez girme dalaşa

Yüzerek okyanus geçilir mi hiç

Daha vakit henüz erken
Ne olur gitme kal aşkım
İçimde bu coşku varken
Ben oynarım sen çal aşkım

İnlet sazının telini

ÇALDILAR BENDEN

Çekip vursalardı yanmazdı canım
Canım ciğerimi aldılar benden
Kesseler bir damla akmazdı kanım
Canım ciğerimi çaldılar benden

En kıymetlim canda canım
Tanrımdan tek bu niyazım
Sen ömrümsün sen sol yanım
Can oğulum can ayazım

Sana kolum sana kanat

Örmeye başladı kader ağını,
Kalbim bu aralar çok sıkışıyor,
Vefasız kesince gönül bağını,
Yüreğim komada can çekişiyor.

Bir tatlı sözünle dolarken neşe,

Örmeye başladı kader ağını,
Kalbim bu aralar çok sıkışıyor,
Vefasız kesince gönül bağını,
Yüreğim komada can çekişiyor.

Bir tatlı sözünle dolarken neşe,

Yine karakolda nöbete durmuş
Çocuklara selam çakar polisim
Mesleğinin aşkı yüzüne vurmuş
İnsana insanca bakar polisim

Polisim polisim canım polisim