Sedat Kocabey Şiirleri - Şair Sedat Kocabey

Sensiz bir an bile kalamam artık
Yerine kimseyi koyamıyorum
Kalbimi kalbinden alamam artık
Yar seni sevmeye doyamıyorum

Seni görmeliyim uyandığımda

Sonunda kavuştuk hasret bitti ya
Seni tüm dünyaya övmeye geldim
İçimden kederler uçup gitti ya
Seni doya doya sevmeye geldim

Nasıl özlemişim gülen yüzünü

Başı belli sonu belli değil mi
Dünyayı bu kadar övmeyin bence
Binip gittiğin dört kollu değil mi
Dünyayı bu kadar sevmeyin bence

Bir gün ölmek için yaşarız her gün

Görmedin canımın yanışlarını
Ne olurdu sende sevseydin beni
Duymadın adını anışlarımı
Ne olurdu sende sevseydin beni

Sönerdi yangınım soğurdu bağrım

Üç kuruşa tav oldun,
Kaça sattın özünü,
Her avcıya av oldun,
Şeytan görsün yüzünü..

Sen beni bilirdin ya,

Yalan yanlış konuşmayın
Beni böyle söyletmeyin
Bilmeyene danışmayın
Zalimlere meyletmeyin

Özünüzle çakışmayın

Yine olan bana oldu
Yerlere serildi postum
El vurduğum güller soldu
Size göre ne var dostum
Dalganıza bakın haydi
Gecelere akın haydi

Senin mutluluğun benim sayılır
Gözümde yaş olup akma sevgilim
Elbette bulurum hasrete çare
Sen beni kafana takma sevgilim

Hasretin içimi kavursa bile

Ankara’nın hamamı
Çini mermer tamamı
Nikâhımız kıyılsın
Bak çağırdım imamı

Birazcık ter atalım

TA KENDİSİDİR



İstedim ki boynu bükük kalmasın
Beli eğilmesin çökük kalmasın