Sedat Kocabey Şiirleri - Şair Sedat Kocabey

Her mevsim kendince güzeldir ama
Hep yazı beklerim kar kıştan sonra.
Çaresiz bırakma düşürme gama,
Ayrılık zor gelir bu yaştan sonra.

Saçlarıma yağan kar tanesinde,

BIRAKMADILAR

Yüreğime derin yaralar açtı
Vuracaktım onu bırakmadılar
Beni orta yerde bırakıp kaçtı
Vuracaktım onu bırakmadılar

Gözlerim gülmeyi unuttu çoktan
Yaşanacak heves bırakmadın ki
Bütün dertlerini çektim hiç yoktan
Alacak bir nefes bırakmadın ki

En güzel yıllarım tükendi bitti

BİR AKŞAMÜSTÜ


Hayli zaman oldu ayrı düşeli
Günlerdir gözlerim gülmeye küstü
Gönlüm senden yana çok endişeli

BİR ALLAH ALIR


Bilmem ki benimle işin ne senin
Zannetme yaptığın yanına kalır
Kemiğin ne senin dişin ne senin

BİR ARAYA GELEMEDİK

Şu hasretin ayağını
Nedense bir çelemedik
Ben gurbette sen sılada
Bir araya gelemedik

Aşkınla tutuşup kavruluyorum,
Ömrümden geriye kalanları al,
Bir kuru yaprağım savruluyorum,
Gitme yalvarırım biraz daha kal.

Zengin koca bulurdum ellerim yağda balda,
Anamdan kız doğardım şansla aram olsaydı.
Bir kısmet görünüyor yalan değilse falda,
Neler neler yapardım biraz param olsaydı.

Önce bir iş kurardım şöyle market türünden,

Gün geceye döner güneş batınca
Kalbimi yerinden söker her halin
Baş başa kalırız herkes yatınca
Bir ben uykusuzum bir de hayalin

Başını omzuma dayarsın bazen

Bunca zaman sonra çekip giderken,
Lütfedip yazmışsın üç beş satırı,
Hayatımdan ansız çıkıp giderken,
Bir fincan kahvenin yokmuş hatırı.

Yine bana düştü gönlü avutmak,