Sedat Kocabey Şiirleri - Şair Sedat Kocabey

Zannetme gönlümde düğün bayram var
Ateşler içinde sen yaktın beni
Bil ki saçlarıma düştüğünde kar
Kolay yıkılmazdım sen yıktın beni

İstemem yel olsan esme başımda

Fırtınada bir sandaldım,
Rüzgâr aldı küreğimi,
Yayı kırık bir mandaldım,
Yakıp yıktın yüreğimi.

Sığınacak limandın sen,

Değirmenin suyu akmıyor artık
Eleye eleye bitti aşkımız
Ayrılık canımı yakmıyor artık
Yılan hikâyesi oldu aşkımız

Geriye anacak anı kalmadı

Kopardım seninle bütün bağları
Saymadım attığın kaçıncı kazık
Sen koydun araya sıra dağları
Sana harcadığım yıllara yazık

Her gece uykusuz kalışlarımdan

Üç günlük zamanmış ömür dediğim
Çok sessiz sedasız gitti yıllarım
Yanıma kar kaldı içip yediğim
Ne çabuk tükendi bitti yıllarım

Büyüdüm hep çocuk kalamadım ki

YİNE ÇIKIP GEL

İşte böyle sık sık çalsan zilimi
Çünkü her gidişin gözlerimde sel
Çok çabuk tükendi zaman dilimi
Bunu saymam aşkım yine çıkıp gel

Bekledim kapımı çalan olmadı
Yıllardır dinmedi içimde sızım
Şu kırgın gönlümü alan olmadı
Yine bayram geldi yine yalnızım

Gitmeyi kafana koymuşsun demek,
Ayrılık saati geldi sevgilim,
Ne yapsan ne etsem boşuna emek,
Yokluğun bağrımı deldi sevgilim.

Sevmesem gözlerim yaşla dolar mı?

Gözlerden yaşımı silemiyorum
Saatte kaç oldu uykumda kaçtı
Gurbetteyim sana gelemiyorum
Yokluğun gönlümde yaralar açtı

Şimdi düşman oldum tüm gecelere

Ne olursun gitme yârim
Dertten derde itme yârim
Sakın ha kin gütme yârim
Yokluğunla baş edemem

Zehir oldu tatlı aşım