Seçim Şiiri - Güliz Ardilli

Karanlık bir anlaşılmazlığın ortasındayım,
Ürkütücü bir sessizliğin içinde.
Özgür gibi gözüken ama hiçbir zaman öyle olmayan,
Yalnız gibi gözüken hayatımın içinde.
Bu ne biçim yalnızlık ki kendi başıma karar veremiyorum.
Bu ne biçim sahiplenme ki ihtiyacım olduğunda yapayalnız kalıveriyorum.
Yalnızsam gerçekten yalnız bırakın beni.
Eğer yalnız değilsem sürekli yanımda olun.
Sonu olmayan bir labirentin ortasındayım.
Karanlık bir zindanın unutulmuş köşesinde.
Bakıp da hiçbir zaman görülemeyen bir yerde.
Altın bir madalyonun arka yüzünde.
Oturup düşünüyorum sadece,
Arasam da bulamayacağım bir sorunun cevabını.
Karanlık aslında güzeldir,
Ama kendin kapatmışsan ışıkları.

13 Eylül 1998 Pazar 22:26 / İstanbul