Altı kardeşten biriyim
Hem öksüz hem eziğim
Yaşı küçük aklı büyüğüm
Yalnızım dostlarım yalnız
İşte bu büyüğün dediler
anne dediğin
bir melek
kıymetini bilmen gerek
gitme derim gidersin
nice sözler söylersin
sızlayan kalbime
gece gündüz gezmişler
fındık fıstık yemişler
kıskanmayın ey gafiller
mutlu olsun tombişler
dertliysen koşarlar
Ana baba candan yanarlar
Akrabalar ara bozarlar
Zenginlik cana zarar
Nerde insanlık nerde dostluklar
Kardeş bacı kuyu kazarlar
Sana bir içim su veren bulunmaz
Ağlarsın için için kimse ağlamaz
Ellerin ateşte ayağı donar
Vücudunun rengi gül gibi solar
Çoluk çocuğunu arar hep gözün
Yollar yokuşa dönüp tıkandığında
Yolun sonu olmadığını düşünüp koktuğunda
Karanlık seni yalnız bıraktığında
Bir an buruk bir acı saplanırsa yüreğine
Gözlerin zamansız dolarsa kulaklarıın
Zamansız deli gibi çınlarsa bilki
ben dökerim gözyaşımı
akşam olunca karanlık çökünce
dertlerim başlayınca
ben çekerim bu sevdanın acısını
hasret benim acı benim
Geçliğinde çalış çalış dur
Dünyada geçim zor
Aybaşı olunca nefes al dur
Emeklinin işi zor
Emekliysen bakar geçer
kapıda gördüm seni
kalbime gömdün seni
o sıcacık duyguyu
içimde yaşarım ben
kapının önü taşlı
Uzun saçlar dökülür bele
Aşık oldum o güzel yüze
Gitme gülüm kırarlar
Sevdiğini yıkarlar
Bakmalara kıyamam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!