Sebepsiz gitemeler Şiiri - Serkan Andiç

Mazide kalmış aşkımız çalınır kulağıma
Yok bu devirde senin kalbin kadar seveceni
Bulamadım senin gibisini aşkınla yok oldum adeta
Sensiz geçen ömrümün doğmadı güneşi
Daha ne kadar beklerim ki seni
Sabrım sonsuzdur aşkına bu dünyada
Öleceksem öleyim senin kollarında

Sensizliğin sonucunda düştüm bu derde
Kendimi bilmiyordum sen olmadığın günlerde
Yanıyorum senin için harcadığım senelere
Bumuydu alacağım ödül bunca emeklere
Sevgi beklerdim senden karşılık göremedim
Aşkı buldum oda senin zalim kalbinde
Yeter artık son ver bu sebepsizce gitmelere

Gitmelerin vurur kalbimin derinlerine
Aşkının dalgası vurur kalbimin sahiline
Daha neler var anlatamdığım duygusal hallerimde
Kalbimdesin her vakit her evrende
Sen benimsin bende senin bunu duyuracağız cümle aleme

Esrarlı bakışların vurdu beni can evimden
Sensizliğe gömülmüş bir kalp var bu bedende
Razı olursan kalbime kavuşalım artık son verelim sessizliğe
Aşkım benden sana alabileceğin en güzel hediye