Sebebsiz bir veda Şiiri - Mahsen Mahsen

Sebebini bilmediğim, Çaresiz bir yerde kaldim Gidisinle bir elvedadan, arta kalandi yaşadıklarım
Sessizlige gömülen sadece sözler değildi
Gözlerinle karanlıği gördüm ışıksız kalan bende
Canımı aldin benden yaşadığımı kim soyler sana

Ben hep seni bekledim çaresizce
Belki cikagelirsin die
Gelmediğin her gün
Ümitlerimi hep yarina bıraktım sessiz bekleyisti benimkisi
Canım nasil yandi bilemessin kac gece uyumadim
Yapamadım sen varken yaptığım en basit islerimi
Seninle dolan gunlerim boslukta sallanir gibiydi
Kalakaldim oylece bazen nefes almayi bile unuttum
Her anım senle her yönüm sen
Nasıl beklersin yasamami unutmami
Ben nasıl unutayim şimdi seni
Nefes almayan her canli olurde
Ben sensiz yarim kaldim

Beni senden vazgecirmene degdimi sence
Kim sevebilir seni benim gibi
Sevildigini sandigin yureklerde kalman dilegiyle
Kimse benim kadar sevemezdi seni
Neydi beni sevmene engel
Seviyorum derkenmi bu gidisler