Ve yokluğunda yokluğuna sevdalandım.
Kara bir hüznün ortasında
Hazin bir öyküye çalarken yalnızlığım,
Aslında hiçbir insanın yalnız olmadığını anladım.
Bir sebebi vardı yokluğunun.
Gece neden karanlıksa,
Gündüz neden aydınlıksa,
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta