Sebebi sensin.. Şiiri - Murat Ülkü

Hiç bir güzel giremezken gönlüme ,
Sana yar diyorsam, sebebi sensin.
Özledikce vuruyorsam yumruğumla bağrıma,
Göğsümü dövüyorsam, bil kisebebi sensin.

Layıksın sen sırça köşke ve de saraya,
Şair olan kalemimi satmaz paraya,
Girmesey di, geç kalmışlık araya;
Yıllara sövüyorsam, bil ki sebebi sensin.

Feri gitmişti, görmeye başladı aşkınla gözüm,
Bir umut kırıntısı ile, gülmeye başladı yüzüm,
Ne yazarsam yazayım, sana dönüyor sözüm;
Kalemi mi kırmıyorsam, bil ki sebebi sensin...

Aşka dair kelamlar sensiz sessiz ve mahzun,,
Harfler heceler,nefessiz, cümleler yorgun,
Yüreğin gibi ter temiz kağıtlar şiire dargın,
Seni yazıyorsam, bil ki sebebi sensin...

Senli hayaller kuruyorum, kendime gelince oluyor yalan,
Zaten ben hiç görmedim, deli gibi sevip de vuslata eren
Hüzün gözyaşı, yaşlı ve yorgun bir yürek geriye kalan,
Ölümü diliyorsam, bil ki sebebi sensin...

Terk edip gideceksen, lütfen bir daha adımı anma,
Yüzünü görmez de sesini duymaz da Murat unutur sanma,
Kızıp da bir gün "seni sevmiyorum" derse sakın inanma!
Nefes alıyorsam, bil ki sebebi sensin...