Nefes almak zordu
Derin bir iç çekiş, sonra ürperme.
Yas akşamları gibiydi sözler
En firari haliyle savrulup
Mızrak gibi saplandılar gülüşlerime
İşte hayatın kendisi dedim
Ve zamanı dövdüm, dövdüm.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Son noktasına değin duygu temposunu hiç düşürmeden süren bir şiirsellik vardı okuduğum dizelerde. Salt bu şiirin adı değil,çözümlemelerle dolu dolu biçemiyle de Sebebi Şahane bir yazma görgüsü dikkatlerden kaçmıyordu.
Birinci kişili anlatımla kotarılan dizelerin tamamı da yetkindi.Yokoluşlar kadar inşalar da kolay süreçlerin ürünü değildir gerçeği başka türlü anlatılabilir mi,bilmiyorum.
Ama bu şiirde odak konuya dönük form ve söylem tavrı birbiriyle koşuttu.
Okumak bir emektir.Emek sarfedilerek sayfasına teslim edilen bu şiir,okumaya değiyordu.
Değerli Şair Zeynep Nilgün'ü tebrik ediyorum.
Nicelerine.Erdemle.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta