Şebap Teker Şiirleri - Şair Şebap Teker

Suçu altın ettiler, kumse almıyor
Mazlum ezilir olmuş, kimse bakmıyor
Bu duyarsızlıklar, yüreğimi dağlıyor
Hakikati hak bilen, Canlarım gelsin

Medeni olmayı, açılmakta sandık

Büyük sözü dinleyen, düşmez dara
Kemalla erende, tercübe var demişler
Hırslan kalkan, zararla oturur
Keskin sirke, küpüne zarar demişler

Aldanma dünyanın sakın malına

Ben hasretim dost yüzüne
Kurbanım nebi, sözüne
Yoğrulak iman özüne
Ezel Ebet, Hikmet Hüda

Hz. Musa çıktı tûra

Sevgi varken, kalp kırmaya ne gerek
Kem söyleyen garip dil, bir engerek
Dost arkasında, kuyu kazıp gülerek
Dost geçinen, ne insanlar var KARDAŞ

İnsanlar kör iken, kim görür halim
Çektiğim ezayı, anla be gönül
Yuvamı dağıttı, bir kötü zalim
Düştüğüm bu hali, görsene gönül

Sevda dedikleri, Bir garip nefes

Şu benim kızım, nazlımı nazlı
İltifat etsen, sakınır Kızım
Yüzü bir aydır, sözleri ballı
Yüreği etrafa, sevgidir Kızım

Sözleri saftır, su gibi akar

Rûpiştê Nezanîyê, dê biketînê qêrîna bêdengîyê
Û qubba asîmanê dê daxistine dil
Bi tev neyînandinanra înat
Hevîdarî dê rojêk bihelîne, nevnî û îşkenncê

Tû kû li hemîza wîda dengê sebiyê wi hişkirinbubun jin

Sal 1071 da, hatin mala me mêvan
Me wan ezimandin, ser seran û ser çavan

Osmanlîyê 1639 da, li kürdan kir îxanet
Kürdan kirin dû perçe, bi zorê û bi minnet

Yediğinden tad alınca
Doya doya, şükür eyle
İçtiğinden tad alınca
Kana kana, şükür eyle

Maneviyat, sevap için

Bu topraklarda, şehit yatıyor
Bastığını belle, incitme oğul
Durmuyor düşman, zehir saçıyor
Oynanan oyunu bozu ver oğul

Babamdan mirastır, dürüstlük bana