Scarbo Şiiri - Aloysius Bertrand

-'İster günahların bağışlanmış, ister lanetli olaral öl, '
-diye mırıldandı Scarbo kulağıma, -'örümcek ağından
olacak kefenin, ve örümceğide seninle birlikte gömeceğim! '

-'ah, keşke kavak yapraklarından olsaydı kefenim, ' diye
yanıtladım onu, ağlamaktan kızarmış gözlerle, -'gölün
soluğu da kavak yapraklarından bir beşikte sallardı beni.'

-'Hayır! ' diye sırıttı alaycı cüce, 'yem olacaksın, batan
güneşin kör ettiği küçük sinekleri akşamları avlayan domuzlan
böceğine! '

-'Belki de, ' -diye yanıtladım onu gene ağlamaklı, -'belki de
fil hortumlu taranta örümceğinin beni emmesi senin daha çok
hoşuna gider? '

-'Öyleyse, ' -diye ekledi, -'sen keyfine bak, yılan derisinin
altın benekli şeritlerinden olacak senin kefenin ve bir
mumya gibi içine kundaklayacağım seni.'

Ve seni duvarına dimdik yatıracağım o Saint-Bénigne'in
karanlık mahzeninden, duyacaksın rahatça limboda ağlayan
çocukları.