Sayıklamalar Şiiri - Alaaddin Emre

I

tüy gibi uçarken boşlukta
şevkati çocuksu mecnun
hatırlanamaz ellere doğru
farazi takvimler yaratıp
düşünün öldürüşünde
usulca köşesine çekilen sufî
bilir artık
benliğiyle kendi benine yol almakta
tenine henüz değmeyen zehri
geride bırakmaktadır

sürgündür ömür boyu o
kapladığı yerde sadece

II

geceyi ikiye bölen hançer
bir yaranın irinini döker yere
nabzımın seceresini çıkaran
bir serçe yüreğidir ellerin

kalabalığın uğultusuyla
beynim oyulur birkaç yerinden
bakarsanız göreceksiniz
deliklerinden kente inilip
kapısı çalınır bir güzelin
gece yarısı usulca

III

tam kayboluyordum ki geldin
farazi sevincin ortasında beklerken
düşle gerçek karıştı birbirine
çıkageldin taklitsiz

gönlümün tam ortasına yerleştin
aylardan nisan
bir keman sesi
akortsuz

kâfi sebepler vardı elbet seni sevişimde

yüzüm yüzünde şimdi
yüzünün mütemekkini
bilmem ki bakışın hangi ünlemi içerir
aynanda görüneni söyle

geceyi katık edip
oturup duran
sabrının eşiğinde
sabahcı kimdir
kimin nesidir