Yandım deme olmadan kül,
Sevdim deme olmadan kul,
Bak kendine kendinden bul,
Allah dertsiz koymasın dost.
Yaşar iken öldüm deme,
Sen hiç yorulmadın baba.
Ne geceleri çektiğin uykusuzluk yıkabildi o bedeni.
Ne de sabahları erken kalkmanın verdiği zorluk.
Sen hiç acıkmadın baba.
Bizden arta kalan ne varsa onu yedin.
Kuşlar vardı, sarı renkli, penceremin önünde.
Haberler gelirdi sevdiğim kızdan;
Saçlarım da bu kadar kısa değildi ayrıca.
Yalnızca çift sene öncesi.
Benimdi o, her şeyimdi, kuzeydeki yıldızımdı.
Bu ara gelgitlerdeyim bir tanem,
Geceleri kıyıma yalnızlığın serin suları vuruyor.
Ve açığa çıkıyor her sabah çekilen denizle beraber,
Yüreğimdeki kapanmamış yaralar.
Bu ara gelgitlerdeyim bir tanem,
Sen gittin gideli,
Ağaçlar meyve vermiyor artık.
Çocukların yüzü gülmüyor.
Güneş eskisi gibi parlamıyor gökyüzünde.
Oturduğumuz parktaki kuşlar uğramıyorlar artık.
Sokaklar bile çıkartmıyor seni karşıma.
Beni hangi kadın şair yapmıştı, ilk şiirimi hangisine yazmıştım?
İlk hangisine sarılıp, hangisine ağlamıştım?
Hangisinin ilk tadına varmıştım dudaklarının?
Hangisi için karşıma almıştım dostlarımı ilk defa?
Beni hangi kadın şair yapmış, hangisinde bırakmıştım yaşanmışlıkları?
Kınardım yalnızları, bir baltaya sap olamamışları,
Kınadığım ne varsa geldi başıma.
Kınardım bir dert uğruna hayattan kopanları,
Kınadığım ne varsa geldi başıma.
Kınardım, bu bozuk düzeni, kuralsız hayatı,
Verdiğin tokayı, beraber gittiğimiz sinema biletini yaktım.
Ondan sonra oldu olanlar.
İsmin yazılı kolyeyi ilmeğe astım.
O gece oldu olanlar.
Göğe yaklaştım, ağaca taptım.
Söylediğim kelimeler değişti, en çok da okuduklarım.
Kaç defter doldurdum böyle yazarak?
Hangi yazdığım şiir gece rüyalarıma girdi?
Bıraktım saymayı artık;
Düşemiyorum yeni bir sevda içine.
Günler geçti yıllar içinde bensiz
Nasıl geçti soramadım
Ne cümleler kurdum yerli yerinde, yersiz
İşittin mi soramadım
Hasta mıydın o gün, o yüzden mi gelmedin?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!