Bir sabah çiğinde açılır saklı zamanın yaprakları,
sen ben duymayız, görünün sancısıyla örtülü,
uyanır burda olmayana, hep istediğin, olmamışın
kucağında bir pamuk hülyası, uykuların kadar canlı,
durağanlıkta gömülü sevinç yumağı, örmüş kendini,
sayıların görkemini yokla, sana dönen nedir, yoksa
elinde hiçin katmanları nereye iletir.
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta