Şayet Şikayet Şiiri - Birkan Akdoğan

Hücrelerim tükeniyor.

Küfür ederken birikiyor dudaklarımın kenarında köpük köpük anasının avradının tarihi. Gelmişini geçmişini geçiyorum.

Kedilerin tırnaklarımı etime takıp kanattıktan sonrada iyi olsun diye yalamaları bana kadınları hatırlatıyor bir nebze. Kalbimi kanatıp sonrada öptüler geçsin diye.

Annem bile sizin canınız yansa ben ağlarım deyip deyi dövdü beni. Ağladı da. Ama canın yanması canımızın yanmasına engel olmadı.

Bu yüzden sevilmem engel olmuyor nefret edilmeme. Doğmamın engel olmaması gibi ölmeme.

Sıcak içecek sıcak havada hararet almak yerine rehavet veriyor. Kandırıldık. Bile bile.

Öksürük şurubu bile balgam yapıyor artık bünyede. Ta mına koyayım. (Yine köpüklendi dudaklarım)

Tam iki kaşımın orta yerinden beni vurmayı başaran baş ağrısına sesleniyorum buradan. Seni seviyorum.

Iskaladığım bütün hedef için üzülmekten kazara vurduğum hedeflerin ne olduğuna bakmadım hiç. Sen öyle yapma. Beni dinle.

Eklem yerlerimde biriken bir kireç gibiydi hayat. Çıtlatmadan rahat edemiyordum. Her çıtlatmada kendi kuyumu kazıyordum. Elime sağlık.