Soğuya soğuya kış olduğu gibi yaz /kirlene kirlene kararır beyaz...
Ey Mem’i Mecnûn’u çırak belleyen,
Bitsin artık
Hasret ve Sabrın müttefikliği,
An ki, gece karasından sürmelenip,
Gün kızılından kınalanma vaktidir!
Dem ki, ak süt gibi ağarmakta Leyli…
Çöl ehli bilir ki,
Serap görmek mâkus kader
Sense bizi yaktın buz dağları altında,
Bir avuç gülüşe hasret bıraktın.
Elbet kendin de yandın;
Amma,
Hasreti methedişin firkatten beter !
Ey aşkına aşık bîçare,
Eğer ben Belkıs isem;
Hani,
Tahtımı göster?
Çık aynalı odadan,
Bunca nümâyiş yeter!
Kayıt Tarihi : 26.3.2025 21:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şiir yahut ısmarlama naz sancısı
Sefa geldiniz Alan Adam, teşekkür ederim nazik yorumunuza... Eksik olmayın.
evrilen
Ve bir türlü bitmek bilmeyen...
Sanırım "sabır mühendisi"
Muhatap,
Şiir ile ancak...
Ne desem başka
Bilemedim...
Her zamanki derinlikte ama...
Tebrikler Naz Hanım...
"Sabır Mühendisi” !
Hocam, Bu ne güzel Tabirdir, bu ne güzel katkıdır her zamanki gibi... Çok kiymetliydi, teşekkür ederim...
Saygımla
Teşekkür ederim.
TÜM YORUMLAR (6)