Bir gün savrulup gidecek yürek
o tanıdık yerlere acı ve hasret yüklü
rüzgarın önünde yapraklar gibi
çarpa çırpına
tozlu camlarında betonarme yapıların
ıslak kaldırımlarda sızlana sızlana...
Belki çiğneyip geçeceksin
yorgunluğunda bir akşamın
bir sokağın köşesinde
belki de günlerce olmayacaksın
farkında bile varlığının...
Birgün toz olup dökülecek yürek
her sabah her akşam
üstüne yürüdüğün yolların,
ve ayaklarında
paslı pranga gibi taşıyacaksın ahını
geride öksüz bırakılıp gidilen anıların...
Bir gün sel olup akacak yürek
fırtınalı sağnaklarda buğulu pencerelere
ve bahar mevsiminde yağmurlar gibi
dökülecek üzerine mezarının...
Sen hep gül içinde uyu yavru ceylanım
kanayarak açacak üzerine yüreğim
tüm gecelerinde bütün mayısların...
20/5/2015
Melbourne
Kayıt Tarihi : 21.7.2015 04:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!