Süngümün ucunda rüzgarlar savrulur
Kurur ellerimde zalimin kanı
Kurşunların ardında sürüklenir düşüncelerim
Kulaklarımda çınlar yeryüzünün uğultusu
Bulutlar düşman,
ağaçlar düşman,
göller, denizler düşman,
Toprakta zalimin öfkesi kaynar,
Ama yine de mümkün değil
dudaklarımı açamam,
İlerde birgün sorarsa kızım,
-SAVAŞ NİYE VAR?
Kayıt Tarihi : 15.4.2005 15:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!