Savaşın Çocuğu Şiiri - Halil Ömer Keskin

SAVAŞIN ÇOCUĞU

Gülmez yüzüm, sesim kısılır
Masumca gülemem, Kahkahalar atarak
Çalınır gülücüklerim
Çalınır mutluluğum
Çalınır hayallerim
Çalınır hürriyetim
Çalınır varlığım
Çalınır arkadaşlarım
Buruktur yüreğim
Gülemez savaşın çocukları

Havada kesif barut kokusu, genzimi yakan
Tozlar küllerle dans ederken baş ucumda
Oynadığım oyunlar geliyor aklıma
Üzerime çöken yuvamızın enkazı altında

Ben uçarken meleklerle
Savaşı olmayan mutlu diyarlara
Siz mutlu olun katillerim
Benim yiyemediğim şekerleri
Oynayamadığım oyuncakları
Mutluluğu çocuklarınıza verin
Üzerinde kanımın izi olan
Adına da "Demokrasi Getirmek" deyin

Ömer KESKİN 08.06.2018