Diyemem kimseye
Kahretmek yok
Ağıt yakmak yakışmaz
Neylesin âşık
Küsemem kimseye
Seni her gördüğümde kalbim gömleğimi yırtıp
dışarı fırlayacak gibi oluyordu ya!
seninle konuşacağım zaman avuçlarım terliyor
tokalaşmadan önce nereye sileceğimi şaşırıyordum ya!
sakarlığıma heyecan eklenince evlilik teklifi için
sana yüzük aldığım kuyumcunun vitrinini aşağıya indirmiştim ya!
İlk aşkıydı
Belki hiç söyleyemediği
Aşık olduğu kıza
Onu gökyüzü kadar sevdiğini
Son aşkıydı
Mevsimler sonbaharsız
sonbahar yağmursuz
yağmurlar adımsız
adımlarım izsiz
izlerim kalpsiz
kalbim aşksız
O
takdir belgesi alırken,
ben
sınıfta kalanlardan oldum
O
gözler önünde aşkı doya doya yaşarken,
Kadın kıskanılmak ister
erkekse kıskançlığı abartır
kadın yakalarda ruj arar
erkekse yakasındaki ruju marifet sayar.
İnancımı yitirdiğim
tüm değerlerin
elimden uçup giden
gençliğimin
maalesef ki sensin benim
tek sebebim.
Yazmayı sevdim, yazdığım sensin diye
kendimi sevdim, beni seven sensin diye
aşkı sevdim, aşkın en güzel hali sensin diye
sevmeyi sevdim, sevdiğim kadın sensin diye.
Güneş yavaş yavaş etkisini yitiriyordu
gün yorulmuş güneşe sırtını dönüyordu
gece soğuk yüzünü acımasızca gösteriyordu
gözler kapanmamak için var gücüyle direniyordu
geride bıraktığım bugün de yine sensiz bitiyordu.
Güne başlayamıyorsan
yüzünü yıkamıyorsan
kahvaltı yapamıyorsan
saçlarını taramıyorsan
işe gidemiyorsan
yolda yürüyemiyorsan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!