Savaş mı? O ne Anne? Şiiri - Ali Yüksel

'Savaş ne demek? ' dedi küçük kız,

'Savaş iyi değil kızım..' dedi annesi…

'Savaşta insanlar, insanları mı öldürür anne? '

'Sen bunları öğrenme kızım' dedi annesi.

'Neden ölüm oluyor anne? ' dedi çocuk,

Annesi bir ekrana baktı, bir çocuğuna..

Haber bültenlerinden yine ölümler fışkırıyordu..

Tanklar, füzeler, roketatarlar..

'Akıllı füzeler yine es geçmiyor' diyen..

Bir 'uzman'(!) vardı kanalda

Savaşı yorumlayan..

Yorumlanacak hiçbir şey kalmamışçasına..

Haklı çıkarmaya çalışsa da savaşı

Gözleri bile buna inanmıyordu sanki

Kendini yalanlıyordu

Ve o da biliyordu bunu…

'Bak anne! ' dedi kız;

Boynunda emziği olan

Küçük kız cesedini gösterip…

Bir kızına baktı kadın, bir ekrana..

Yaş süzüldü gözlerinden..

'Neden ağlıyorsun? ' diyen kızına,

'Boş ver' dedi annesi, 'boş ver bak oyuncağın burada..'

'Babam neden geç kaldı? ' dedi kız annesine.

'Gelecek kızım' dedi kadın 'birazdan gelecek.'

Savaş amansız, savaş zamansızdı…

Aldı kumandayı kadın başka bir kanalı açtı.

Açmaz olsaydı keşke,

Elinde kumanda kalakalmıştı öylece…

'Bu o.. evet … o! ' diyebildi sadece.

Ekranda hayat arkadaşının cansız bedeni vardı.

Parçalanmış bedenler arasından hemen tanımıştı onu.

Çocuk ekrana baktı

'Babam! ' dedi 'anne bak! '

Anne donmuştu olduğu yerde.

Savaştı bunun adı, savaş…

Kızı çekiştirirken başörtüsünü,

Dilini yuttu sanki bir anda..

Çocuk oyuncağı aldı yerden,

Annesine verirken,

Kadının baygın bedeni yerde sessizce yatarken..

Savaş devam ediyordu hala

Haince, kalleşçe canlara kastediyordu..

Bir hayatı daha

Sessizce söndürüyordu