Savaş, ölüm tohumları ekiyor toprağa,
Güneş, doğurmuyor artık sevgi denen duyguyu.
Gece, gölgesinden korkar, sığınır aydınlığa.
Şafak vakti, ölümle tanışıyor çocuklar.
Yetim kalıyor vicdan, Orta Doğu’da.
29.05.2024, Ankara
ÖMER FARUK İNCE
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta