Saudade Şiiri - Gökhan Sillelioğlu

Gün batımı yaklaşıyor.
Sahilde, bir çift görüyorum
El ele, oldukça mutlu.
Gözüm, uzaktan bir sandala erişiyor
Üç tane genç meraklı balık tutmaya
Oltaları dile gelmiş,
Balıklarla konuşur.
Arkamda bir kadın,
Hararetli şekilde çayını yudumlarken,
Sesi oldukça yüksek.
Arabayla geçenlerin duyguları,
Motorla geçenlerin duygularıyla örtüşmekte,
Hepsini görüyorum.
Hepsinde aynı ifade,
Tek fark yüzleri.
Aynalarla konuşuyor olmalılar,
Ben, ne zaman aynaya baksam bir yabancı görürüm!
Düşüncesiyle, yazdıklarıyla, hayatıyla yabancı biri.
Oysa insan, en çok kendini bilir;
Ben, bir yabancıyı biliyorum..

Başım bu aralar iç açıcı değil,
Nereye çekilirsem, orada buluyorum kendimi.
Duygu istiyorum belli,
Varlığı ağır bir duygu.
Erişemiyorum.
Biri vardır hayatımda,
Ya da ben yüklemekle meşgulümdür.
Hangi yaşımı geride bıraksam,
Olgunlaştırmaktayım seni.
Ne istesem, ne düşünsem,
Bütün hepsi bir kadında toplanmış.
Ah! İmkânsızlığı dost bildirenim.
Her adımımda korlar ayağımı yakıyor,
Yüreğimdeki yerin odlara sebep.
Fazlasıyla saudade içindeyim.
Bu küçük kasaba, iki rengi yansıtıyor;
Yeşille mavinin buluştuğu,
Ortak bir noktadayız..