Saudade Şiiri - Şeref Işı

Sen beni çok sonra anlayacaksın şimdi değil
Işıklar sönüp,sokak sessizleştiğinde
Kalınca bir başına karanlık bir odada
Ve anılar üzerine bir duvar gibi devrildiğinde
Sen beni çok sonra anlayacaksın şimdi değil
Bir gün sustuğunda sahte kahkahaların
Akıp giden bir nehir gibi ömür şarabın biterken
Bir Eylül akşamında pencerenin buğusuna adımı yazdığında
Dedim ya sen beni çok sonra anlayacaksın şimdi değil
Aynaya baktığında ve gözlerin gülmediğinde
Saçındaki aklar,dilindeki ahları geçtiğinde
Mal,mülk,para,pul bir gün para etmediğinde
Sen beni çok sonra anlayacaksın şimdi değil
Dilin susupta,beynin konuştuğunda
Kalbinle mantığın savaştığında
Gözlerine baktığım o ilk anı hatırladığında
Ve özlemekten nefes bile alamadığında
Sen benı çok sonra anlayacaksın şimdi değil
Şimdi gez eğlen,tadını çıkar bensizliğin
Korkma,telaş yapma,peşinden koşacak değilim
Ben sensizliği biliyorum,sende bensizliği öğreneceksin
Sen beni anlayacaksın ama şimdi değil
Bir gün özlediğinde ben kadar,durmazsa gözünün yaşı
Ve kalmışsa benden sana hatıra bir mezar taşı
Gelme bir gün olsun yanıma bu yükü kalbinde taşı
Sen bir gün pişman olacaksın ama şimdi değil