Satırlardan Yükselen İnsan

Bir kitap açılır sessiz bir gecede,
Sözler usulca dökülür ruhun penceresine.
Bir harfle başlar değişim,
Bir cümleyle sarsılır eski benlik,
Her paragraf bir adım daha yaklaştırır
İnsanı kendine, içindeki bilgeye.

Dışarısı gürültülü, zaman hep aceleci,
Ama iç dünyada bir sükûnet hüküm sürer.
Sayfalarda kaybolmaz insan,
Tam tersine
Orada kendini bulur,
Bilinmeyeni sorgular, bilinenle yetinmez.

Okumak bir kaçış değildir,
Bir varoluş biçimidir.
Kitaplar sadece bilgi taşımaz,
Bir bakış, bir umut, bir kıvılcım saklıdır
Her satırın ardında.

Bir yazarın kalbinden çıkan düşünce,
Başka birinin zihninde yıldız olur.
Bir çağın izleri,
Başka bir çağda yol gösterir.
Zihin büyür, ruh genişler,
Ve insan, kendi derinliğine şaşar.

Kimi zaman bir filozof fısıldar kulağına,
Kimi zaman bir şairin sessiz çığlığı sarar sayfaları.
Bir düşünceyle kırılır zincirler,
Bir kelimeyle onarılır yaralar.

Bu yol uzun,
Ama her adımda yenilenen bir ben var.
Okudukça büyüyen,
Gördükçe daha çok merak eden,
Anladıkça daha çok öğrenmek isteyen
Bir insan.

Kendini geliştirmek bir sonuç değil,
Bitmeyen bir başlangıçtır aslında.
Ve her kitap,
Bu başlangıcın sonsuz bir durağıdır...